اگر به دو گیتی آن روز یابم من برسودم ور بود تو خود را یابم، به نبود تو خوشنودم.
خدایا! نه شناخت تو را توان، نه ثناء تو را به زبان، نه دریای جلال و کبریاء تو را کران.پس تو را مدح و ثنا چون توان؟! تو را که داند؟ که تو را تو دانی تو، تو را نداندکس؛ تو را تو دانی و بس.
:)
قشنگ بود.