اهدای زندگی

روزی روزگاری (4-5 ساله پیش)  پسری الاف مشغول وب گردی بود (چه حالی میداد)، که ناگهان خواهرش با اشتیاق وارد اتاق شد و گفت بدو برو تو این سایت کار دارم!

پسرک نگون بخت که شوکه شده بود هراسان تمامی صفحات را بسته (دیگه بفهمید چرا)  و فایرفاکس را از نو باز نمود!!! و آدرس را وارد کرد. سایت مربوط بود به اهدای عضو و خواهر تصمیم به عضویت در این سایت داشت.

پسر از اتاق بیرون رفت و این موضوع او را به تفکری عمیق واداشت. با خود اندیشید کسی که از زنده بودنم سودی نبرد و فقط اکسیژن حروم شد اجازه بده از میتت یه سودی به خلق خدا برسه، با خود گفت:

من که توی سیاهی ها از همه رو سیاه ترم ...میون اون کبوترات با چه رویی بپرم!!!

سرتو درد نیارم

تو همین فکرا بودش پسر شنگول ما ...که یهو صدایی گفت تو نترس و راهی شو!!!

و همین امر او را برآن داشت که تصمیمی از نوع تصمیم کبری گرفته و در سایت عضو شود و پس از یک هفته کارت خود را همراه با دعوت نامه دریافت نماید.

------------------------------------------------------

پ.ن1 : دمتون گرم فکراتونو بکنید برید عضو شید هم خدا خوشش میاد هم خلق خدا!!! اجرتون با آقا، انتخاب آقاش هم با خودتون. می تونه آ.ق.ا باشه، می تونه امام حسین یا ...باشه. برید اینجا ؛ جیگر همتون بگید عضو می شید یا نه (نترسید ریا نمی شه)!

پ.ن 2: این داستان واقعی است!!!

پ.ن 3: پسر شنگول ما درشعر اصلی کلاغ روسیاه بود؛ ولی از اونجایی که نخواستیم به کلاغ توهین بشه دیگه دیگه!