چهار گام به سوی عشق

عشق ملاقات مرگ و زندگی است، ملاقاتی در نقطه ی اوج. برای رسیدن به آن چهار مرحله وجود دارد :

مرحله ی اول، حضور در لحظه است؛ زیرا عشق تنها در حال، ممکن است و ملاقات مرگ و زندگی فقط در لحظه ی حال به وقوع می پیوندد .

دومین قدم در راه رسیدن به عشق این است که یاد بگیری چگونه سموم وجودت را به شهد تبدیل کنی. خیلی از مردم عشق می ورزند، ولی عشق آنها با سمومی همچون نفرت، حسادت، خشم و احساس مالکیت آلوده شده است. تنها چیزی که احتیاج داری صبر است، این یکی از بزرگترین اسراری است که فاش شده. برای توانایی صبر باید با حال وهوای مزاجی خود آشنا شوی و بدانی که حال و هوای مثبت به زور بدست نمی آید، بلکه باید بگذاری خودش بیاید .

مرحله ی سوم، تقسیم کردن و بخشیدن است. چیزهای منفی را برای خودت نگه دار ولی خوبی ها و زیبایی ها را با دیگران تقسین کن. آنچه را که برایت مهم است به سگ ها بده، مروارید هایت را به پای خوکها بیفکن؛ زیرا آنچه که مهم است بخشیدن است. جمع کردن و ذخیره کردن، قلب را مسموم می کند .

چهارمین گام در این راه، هیچ بودن است. به محض اینکه فکر کنی کسی هستی، عشق از جاری شدن باز می ایستد. عشق در نیستی خانه دارد. هنگامی که خالی باشی، عشق نیز در تو جای خواهد گرفت. هیچ باش، در هیچ بودن است که به کل می رسی .

---------------------------------------------

پاورقی 1: حاضری این چهار مرحله رو طی کنی تا به عشق حقیقی که خداست برسی؟ الکی و سر دلسیری یه چیزی نگو، فکراتو بکن و بعد جواب بده !

پاورقی 2: بابا بزن غرور تو بشکن، مگه شاخِ غوله !

بی ربط: در فرهنگ لغت خویش، شکست را تجربه معنا کنید !