سلام به همگی ... سلام به تو یکی !!!
چه خبر؟
خوش و خرم ید؟
تا حالا شده بشینید و بشمارید چند نفر اومدن توو زندگیتون و رفتن؟
اینی که میگم شامل کلوز فرند، جاست فرند، همکلاسی، همسایه و هر کسه دیگه ای میشه. وقتی ریز میشی توو این موضوع متوجه میشی که خواه ناخواه این افراد توو زندگیتون نقش دارن و هرکدوم توو دفتر زنگیه شما صفحاتی رو به خودشون اختصاص میدن که آینده ی شمارو رقم میزنه؛ گاهی اوقات داغونی و یکی میاد درستت می کنه، گاهی اوقات توو عرشی و به فرشت میاره و گاهی اوقات مثل ماست چکیده باهاته و هیچ فرقی نداره !!!
این که کی میاد و کی میره مهم نیست، مهم اینه که چه نقشی رو ایفا میکنه و چه فایده ای برای ما داره. گاهی خدا بعضی افراد رو بدون این که خودشون هم متوجه باشن انتخاب میکنه و با برنامه ی قبلی وارد زندگیه ما میکنه ، هدف این کارش یا ترمیم خرابی های گذشته س یا امتحان استواریه سازه های فعلیه و اماده سازی برا فرداها. اما بعضی از ماها اونقدر ترسو و بی فکر هستیم که به راحتی از کنار این افراد میگذریم و بعد که همه چیز تموم شد فقط پشیمونی می مونه و خرابی های بیشتر از قبل و کماکان سرمونو توو برف می کنیم و میگیم خدایا چرا به فکر ما نیستی !!!
قدر آدمهایی که وارد زندگیتون میشن رو بدونید و به خدا و برنامه هاش اعتماد کنید؛ شاید فرد یا افرادی که به تازگی وارد زندگیتون شدن آخرین فرصت شما باشن و شما بخاطر حماقتتون محکوم به نابودی و عمری حسرت و نارضایتی بشید.
من خودم تمام تلاشمو کردم که روی اطرافیانم تاثیر مثبت وسازنده ای بذارم و صفحات مربوط به خودم رو به درستی پر کنم اما میدونم گاهی کم و کسری داشتم و گاهی هم دیگران نخواستن که باشم (بد یا خوبش مربوط با خوشون میشه، من نمیدونم)
اینارو گفتم چون دوستم (مسعود) ازم خواست که بگم، تا به درد اون دچار نشید و زانوی غم بغل نکنید و بعد مرگ سهراب دنبال نوش دارو بگردید و کاسه ی چه کنم چه کنم دست بگیرید. ایشون خودش به شخصه معتقده دوستی که از دست داده، خیلی از فرصتهای شیرین و مفید رو هم با خودش برده.
-----------------------------------------------------------
پاورقی1: وقتی اومدن افراد رو فرصت بدونی یعنی وقتی که میرن دیگه نباید چشم به راه برگشتشون باشی. ( با توام مسعود جون)
پاورقی 2: سرنوشت تصمیم میگیره که تو با چه کسانی ملاقات کنی ، اما در نهایت این قلب توست که تصمیم میگیره چه کسی در زندگی تو خواهد ماند !!!
بی ربط 1: لب را هنر خنده بیاموز وگرنه ... گریاندن یک جمع پریشان هنری نیست !!!
بی ربط 2: زبان تا در دهان باشد زبان است ... اگر یک نقطه افزون شود زیان است !!!
پاینده باشید ... مهدی!
اَفــَلــَمــ
"
بــآبــایی .
. اَلهــان " مـَن" نَفَهمیدم مسعود
"
"

"
"
میگمــآ ؟ "مـَن " بَعــضـــ ی وَختـــ هــا هَنگــ
میکُنـَمــ
جون کی هَستـِش ؟! "
اوهومــ . تــآثیرا مُهــِمــَن .
مـِثـــِ مثلاً بذا یادَم بیــآدِش
اصلاً در کـُل هَمــه رو دوس دارَم . همه اونهایی
کـِه اومـَدَن تو زندگیــ م . هَمَشونو دارَمــ تو دَفترَم
هـَمه با نَمَکن "
گــآهی خودَم تلخ شُدَم .
دَر کُل دوسمــِشون دارَمــ
+هومــ
"
"

"
دَر کـُل "مــَن " یــِه چیزایی از آپــ گــِرِفتَم
یه چیــزایی هَمــ نــوووچ / نــوووچ"
میگمــآ ؟
مــَن میآمــ خووو . مَنــَم میخوامــ بیآآآآمــ سر کــآر
آماده شَم بابایی ؟"
من پستت رو دوست داشتم چون به عقاید خودم نزدیک بود ...
واقعا آدم تحسین برانگیزی هستی که هرگز دست از تلاش واسه خندوندن بقیه برنمیداری
آدما دقیقا عین فرصت هایی که پیش میان توو زندگی ما پیش میان و وجود دارن....
گاهی خوبن گاهی بد...
سخت ترین کار تشخیص نگه داشته نشونه... قربون خدا برم، اینجاست که اختیار معنا پیدا می کنه! نه جبر
به قول تو زندگی دکمه بازگشت نداره... کاش قدر لحظه ها و فرصت ها رو خوب بدونیم!
به نکته جالبی اشاره کردی........
سلاملیکم سلاملیکم
عجب کلاس اخلاقی راه انداختی...
خسته نباشی استاد
برگشتم دوباره
این یکی جدیده
بااااااااااااااااااریکلا....
شماکه لالائی بلدی چراخوابت نمی بره
اگه وقت کردی زیرپات روهم نگاکن
ماهمین پائینهاییم
سهلام
نه بابا هوا کاملا رگبار....طوفانی....سونامی.....طوفان شن ...کلا واسه خودش یه پا اخبارهواشناسیه....
نمی دونم چه کارکنم ....
دیگه هم اون مدرسه نمی رم...
بچه هش خیلی بی تربیت بودن....هر چی بگم کم گفتم منم دیدم اگه بخوام باهاشون بگذرونم باید هفته یکیشونو بزنم هر هفته جواب مامانو باباشونوجواب پس بدم....
خیلی بی بفرنگ بودن....
بای..تا زنگ تفریح هم نمی تونی بری بیرون الکی اجازه نگیر...بشین سر جات...
زندگی دکمه بازگشت نداره...
این دقیقا جمله منه...
من می گم زندگی نه دکمه زفرش داره...نه می تونیم ریستش کنیم ...نه می تمنیم کنترل+شیف+آلت بزنیم که از قفلی در بیاد
واقعا ....
حرف ِ حساب بود....
: )
سلام سلام
درسته خیلی ها میان تو زندگیه ما و میرن ولی اونقدر وقتمون کمه که نمیتونیم به تک تکشون فکر کنیم و دنبال خوبی ها و بدی هاشون باشیم عده ای شون فقط تنها نقششون اومدن و رفتن ولی کسی که لایق فکر کردن باشه خودش میمونه
مگر اینکه خودمون با رفتار .حرف یا هر چیز دیگه از زندگیمون بیرونش کنیم که در این صورت ما سزاوار تنها موندنیم
دقیقا پاورقی ۲ هم حرف منو میزنه
بابا شاغل
اصلا وقت نمی کنی سر بزنی ....
سرت رو هم خیلی وقته نخاروندی ها؟
کیه؟
سلام.کجایی؟بیوفا شدی