مناجات نامه

هرگز پیش یافت و پس جستن کی شنید؟ هرگز از دوستی به دوست کی رسید؟ آری، آن کس که مولا وی را با خود سرو کار گزید، آن که گفت که تو را یافتم، وی از خود برَست. نه به غایت، حاضر جویند و نه به نیست هست؛ هر که تو را یافت تو را دید و هر که تو را دید، از چشم خود بیفتاد که مرا من حجابم، از خود در عذابم، بیهوده می شتابم. به نیست، من چه دریابم؟ الهی! تو را به چه چیز جویم که تویی و بس؛ نه در پیش من چیز و نه ورای تو کس.