مراقبه از نگاه اوشو

اول ) عمیق و به طور موزون تنفس کن، نه سریع بلکه آهسته؛ برای 10 دقیقه.

دوم ) آهسته و سنگین حرکات موزون انجام بده؛ سرمست باش،

 گویی به وجد و خلسه جاری شده ای؛ به مدت 10 دقیقه.

سوم ) ذکر هو هو (یاد و نام خدا) را تکرار کن. به طور مداوم و رقصان و جنبان،

جدی نباش، تحت فشار عصبی نباش؛ برای 10 دقیقه.

چهارم ) چشمانت را ببند و خاموش باش؛ حالا دیگر حرکت نکن و ساکن شو.

بایست، یا بنشین، یا دراز بکش، هر طور که دوست داری، اما به سان مرده باش،

گویی داری فرو می روی، تسلیم باش و خود را به دست کل بسپار؛ برای مدت 10 دقیقه.

آینده

 آینده به هرحال خواهد آمد،

نگرانی نسبت به آن بی وجه است.

هرچه اتفاق بیفتد _ فرقی نمی کند و

خاکستر به خاکستر باز می گردد

وزندگی مانند نقشی که بر آب کشیده شود، محو می شود.  (اوشو)

فاصله

من حقیقتآ خواهان آن ام که زندگی ات از نور لبریز شود، وتو خود را تسلیم خدا کنی.

خدا و روشنایی همواره قرین هم اند؛ مسئله فقط باز کردن چشم هاست.

آنگاه، آنچه که از ما بوده از آن ما خواهد شد.

فاصله فقط، فاصله بین پلک ما و چشمان ماست؛ شاید به این ضخامت هم نباشد.

چشم ها همیشه باز اند، اما ما این را نمی دانیم.