شاکی استم!

سلام

رک برم سر اصل داستان چون درس دارم!

قضیه ی این پیغام های خصوصی چیه چند نفر اومدن گذاشتن!؟

مگه من برای هزل نویسی رای گیری نکردم!؟ اتفاقا نزدیک یک هفته هم پست نذاشتم تا همه بیان و نظر بدن و این کار با مشارکت ملی- مردمی صورت بگیره. حدود 25 نفر شرکت کردن و جز سه، چهار نفر که یا مخالف و یا بی تفاوت بودند؛ بقیه همه موافقت کردند.

پس حالا چی شده که اومدین نکوهش می کنید که اینا رو ننویس، در شان تو نیست و این جور قرطی بازیا و جنگولک گیریا...هان!؟

همینه عزیزم تو ا.ن.ت.خ.ا.ب.ا.ت یا شرکت نمی کنی یا رای درپیت میدی ( منظورم انتخاب مموتی بود) ، نتیجهَ ش هم میشه این ... هم م.م.ل.ک.ت به فاک عظما رفته هم اومدین برا من شاخ شونه می کشید.

به هر حال به مزاغ (درست نوشتم!؟) هرکی خوش نمیاد می تونه نیاد؛ وحی منزل که نیست بیای و بخونی!!!

----------------------------------------

پاورقی 1: از ته دل با اونایی که اومدن و موندن و خواهند موند حال می کنم اساسی!

پاورقی 2: گوشه ی یه وبلاگی خوندم: چیزایی که می خونی اگه از مساحت فکریت بیشتره همین الان برو (یه چیزایی تو این مایه ها بود) ؛ الان شده حکایت ما!

بی ربط: تردیدها خیانتکارند؛ مارا از تلاش می هراسانند و اغلب اوقات باعث می شوند هنگام برد، ببازیم. (شکسپیر)